Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
бужані́на, -ы, ж.
Свініна з перцам і іншымі прыправамі, запечаная або абсмажаная цэлым кавалкам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бужані́наж., кул. бужени́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бужані́на, ‑ы, ж.
Вараная свініна асобага прыгатавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бужані́нажкул gekóchter Schínken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Бужані́на. Рус.бужени́на, укр.бужени́на, бужани́на. Усх.-слав. утварэнне (суф. ‑ина) ад буженый ’вялены’ (параўн. у Бярынды: сушани́ца: мя́со вендзо́ное (1627 г.), але таксама ў іншых экземплярах гэтага ж выдання: мя́со бужеоное, гл. Німчук, Бер., XIV). Дзеяслоў буди́ти ’вяліць, вэндзіць’ (< *obǫditi; слав.*ǫditi ’вэндзіць’: польск.wędzić, чэш.uditi і г. д.) вядомы і сёння ва ўкр. гаворках (параўн. Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 129). Іншыя тлумачэнні: бужени́на < вуженина (Рудніцкі, 240; Шанскі, 1, Б, 214; Фасмер, 1, 232, там і літ-pa) не прымаюць да ўвагі рэальнае існаванне дзеяслова буди́ти ва ўсходніх славян і надта ўскладняюць рэканструкцыю. Не выключаецца, што форма бужани́на, бужени́на пранікла ў рус. і бел. мовы з укр. Падрабязна аб слове бужані́на гл. таксама Кіш., Hatv., 20–21.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бужени́накул.бужані́на, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Wéllfleisch
n -es кул.бужані́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)