буд- (будаўнічы) Bau-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зда́цца³, буд. не ўжыв.; зда́ўся, здала́ся, -ло́ся; зак., каму (разм.).

Спатрэбіцца.

Нашто я там каму здаўся?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абве́сны.

○

Абвесны лад — у граматыцы: сукупнасць асабовых форм дзеяслова, якія паказваюць на наяўнасць дзеяння ў цяпер., прош. і буд. часе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бу́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, буд, ж.

1. Крытая скурай або брызентам карэта, брычка, воз і пад.

2. Верх над карэтай, брычкай.

3. Шалаш, будан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

буд...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «будаўнічы», напрыклад: будтрэст, будматэрыялы, будкантора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́дзе,

1. 3 ас. буд. ад быць.

2. Разм. Хопіць, даволі, дастаткова. З’еў трохі і будзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Па́йда ’пляткарка’ (Жд. 2). Укр. по́йда ’жанчына, якая ўвесь час бегае з дому’. Бязафікснае ўтварэнне ад асновы буд. ч. пайду, пайсці (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 35). У словаўтваральных адносінах параўн. яшчэ знайда, пройда (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kielnia

ж. буд. кельня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oszalowanie

н. буд. ашалёўка, абіўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deskować

незак. буд. абшываць дошкамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)