буды́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. буды́стка буды́сткі
Р. буды́сткі буды́стак
Д. буды́стцы буды́сткам
В. буды́стку буды́стак
Т. буды́сткай
буды́сткаю		 буды́сткамі
М. буды́стцы буды́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буды́стка ж., рел. будди́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буды́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да будыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік будызму.

|| ж. буды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будди́стка буды́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Buddhist​1 [ˈbʊdɪst] n. буды́ст; буды́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Buddhist

[ˈbʊdɪst]

1.

adj.

буды́сцкі (храм, рэлі́гія)

2.

n.

буды́ст -а m., буды́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)