будаўні́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
будаўні́цкі |
будаўні́цкая |
будаўні́цкае |
будаўні́цкія |
| Р. |
будаўні́цкага |
будаўні́цкай будаўні́цкае |
будаўні́цкага |
будаўні́цкіх |
| Д. |
будаўні́цкаму |
будаўні́цкай |
будаўні́цкаму |
будаўні́цкім |
| В. |
будаўні́цкі (неадуш.) будаўні́цкага (адуш.) |
будаўні́цкую |
будаўні́цкае |
будаўні́цкія (неадуш.) будаўні́цкіх (адуш.) |
| Т. |
будаўні́цкім |
будаўні́цкай будаўні́цкаю |
будаўні́цкім |
будаўні́цкімі |
| М. |
будаўні́цкім |
будаўні́цкай |
будаўні́цкім |
будаўні́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
будаўні́цкі строи́тельский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
будаўні́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да будаўніка. Будаўніцкія кадры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
будаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Той, хто будуе (у 1 знач.), працуе на будаўніцтве.
Брыгада будаўнікоў.
2. перан., чаго. Тварэц, стваральнік.
Будаўнікі новага грамадства.
|| прым. будаўні́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
строи́тельский будаўні́цкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ЛАГ
(ад англ. lag запазненне),
паказчык, які характарызуе адставанне або апярэджанне ў часе адной з’явы ў параўнанні з іншай, звязанай з ёй з’явай. У эканоміцы найб. важныя віды Л. — інвестыцыйны (характарызуе час абароту ўсіх вытв. капіталаўкладанняў) і будаўніцкі (сярэдні тэрмін будаўніцтва вытв. аб’екта), а таксама запазненне прапановы тавараў ад іх вытворчасці, попыту ад прапановы, спажывання ад попыту, запазненне выпуску кадраў ад пачатку іх абучэння і інш.
т. 9, с. 85
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)