БУГРЫ́СТЫЯ ПЯСКІ́,
нерухомыя намнажэнні пяскоў у выглядзе невял. узгоркаў круглаватай ці падоўжанай формы вакол асобных хмызнякоў. Адрозніваюць сыпучыя кучавыя пяскі і зацвярдзелыя бугры. Фарміруюцца ў раёнах залягання прэсных і саленаватых грунтавых вод (на глыб. 3—5 м). Характэрны для пустыняў Цэнтр. Азіі.
т. 3, с. 306
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бугры́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бугры́сты |
бугры́стая |
бугры́стае |
бугры́стыя |
| Р. |
бугры́стага |
бугры́стай бугры́стае |
бугры́стага |
бугры́стых |
| Д. |
бугры́стаму |
бугры́стай |
бугры́стаму |
бугры́стым |
| В. |
бугры́сты (неадуш.) бугры́стага (адуш.) |
бугры́стую |
бугры́стае |
бугры́стыя (неадуш.) бугры́стых (адуш.) |
| Т. |
бугры́стым |
бугры́стай бугры́стаю |
бугры́стым |
бугры́стымі |
| М. |
бугры́стым |
бугры́стай |
бугры́стым |
бугры́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стылалі́ты
ад гр. stylos = слуп + -літ)
зубчастыя, слупкаватыя ці бугрыстыя выступы паверхні адной часткі пласта асадачных горных парод, якія пранікаюць у выемкі другой яго часткі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)