брю́ква бру́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бру́чка ж., с.-х. брю́ква

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бру́чка (шмат іншых назв., гл. ДАБМ, № 276), бру́ква. Рус. брю́ква, бру́ква, укр. бру́ква, польск. brukiew, чэш. brukev. Зыходнае, магчыма, *bruky (род. *brukъve). Запазычанне з н.-ням. wrûke (Wrûke, Brucke). Брукнер, 42; Праабражэнскі, 1, 48–49; Фасмер, 1, 224; Махэк₂, 69.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перапа́рыцца сов., в разн. знач. перепа́риться;

бру́чка ~рыласябрю́ква перепа́рилась;

п. ў ла́зні — перепа́риться в ба́не;

ужо́ ўсе ~рыліся — уже́ все перепа́рились

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́раны

1. прич. па́ренный;

2. прич. кипячённый;

1, 2 см. па́рыць 1, 4;

3. прил. паре́ный;

~ная бру́чка — па́реная брю́ква;

4. прил. кипячёный;

~нае малако́ — кипячёное молоко́;

танне́й за ~ную рэ́пупогов. деше́вле па́реной ре́пы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)