брюзга́ бурку́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брюзгли́вец уст., см. брюзга́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурчу́н м. ворчу́н, брюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурку́ха ж., разг. ворчу́нья, брюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурку́н, -на́ м., разг. ворчу́н, брюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бру́знуць ’шмат спаць; таўсцець, паўнець’ (Юрч.), бру́зла ’той, хто многа спіць; распаўнелы чалавек’ (Юрч.). Рус. брю́згнуть ’апухаць, набракаць’. Фасмер (1, 224) з няпэўнасцю параўноўвае з славен. brjȗzga ’снег, як растае’. Бернекер (96), Праабражэнскі (1, 48), Шанскі (1, Б, 206) думаюць, што рус. словы брюзга́, брюзжа́ть, брюзга́ть маглі даць вытворнае са значэннем ’напухаць’ (параўн. слав. *bręk‑ гучаць’; ’набухаць, набракаць’). Параўн. і брусяне́ць ’успухаць’ (гл.). Бел. бру́знуць < *бру́згнуць (*брузкнуць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)