брэ́кчыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. брэ́кчыя
Р. брэ́кчыі
Д. брэ́кчыі
В. брэ́кчыю
Т. брэ́кчыяй
брэ́кчыяю
М. брэ́кчыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брэ́кчыя ж., геол. бре́кчия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Брэкчыя 1/27, 501; 2/418; 11/383

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БРЭ́КЧЫЯ

(італьян. breccia),

сцэментаваная абломкавая горная парода, складзеная з вуглаватых абломкаў розных парод (памерам 1 см і больш). Брэкчыі адрозніваюць па генезісе (асадкавыя, вулканічныя, тэктанічныя, апоўзневыя і інш.) і памерах (глыбавыя — больш за 100 см, буйна-, сярэдне- і дробнаабломкавыя — 100—10 см і інш.).

т. 3, с. 282

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

брэ́кчыя

(іт. breccia)

сцэментаваная абломкавая горная парода (вулканічная, тэктанічная або асадачная).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бре́кчия геол. брэ́кчыя, -чыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лавабрэ́кчыя

(ад лава + брэкчыя)

магматычная горная парода вулканічнага паходжання, складзеная пераважна з абломкаў эфузіўных горных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)