Verbum

анлайнавы слоўнік

брыццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брыццё ср. бритьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. брыцца, брыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыццё н разм Rasíeren n -s, -, Rasúr f -, -en;

электры́чнае брыццё Tróckenrasieren n, Tróckenrasur f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

брыць, бры́ю, бры́еш, бры́е; брый; бры́ты; незак., каго-што.

Зразаць брытвай валасы да кораня.

Б. бараду.

|| зак. пабры́ць, -бры́ю, -бры́еш, -бры́е; -бры́ў; -бры́й; -бры́ты.

|| звар. бры́цца, бры́юся, бры́ешся, бры́ецца; бры́йся; зак. пабры́цца, -бры́юся, -бры́ешся, -бры́ецца; -бры́йся.

|| наз. брыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бри́тьё гале́нне, -ння ср., брыццё, -цця́ ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Закончыць брыццё каго‑, чаго‑н. Дабрыць бараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shave¹ [ʃeɪv] n. гале́нне, брыццё;

I want a shave. Мне трэба пагаліцца

♦

a close shave : That was a close shave! Мы ледзь выратаваліся!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)