бры́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бры́юся |
бры́емся |
| 2-я ас. |
бры́ешся |
бры́ецеся |
| 3-я ас. |
бры́ецца |
бры́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
бры́ўся |
бры́ліся |
| ж. |
бры́лася |
| н. |
бры́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
бры́йся |
бры́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
бры́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бры́цца несов., возвр., страд. бри́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бры́цца, брыюся, брыешся, брыецца; незак.
1. Брыць сябе. Міхал Тварыцкі сеў за столік брыцца. Чорны.
2. Не насіць барады і вусоў.
3. Зал. да брыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
брыць, бры́ю, бры́еш, бры́е; брый; бры́ты; незак., каго-што.
Зразаць брытвай валасы да кораня.
Б. бараду.
|| зак. пабры́ць, -бры́ю, -бры́еш, -бры́е; -бры́ў; -бры́й; -бры́ты.
|| звар. бры́цца, бры́юся, бры́ешся, бры́ецца; бры́йся; зак. пабры́цца, -бры́юся, -бры́ешся, -бры́ецца; -бры́йся.
|| наз. брыццё, -я́, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бри́ться возвр., страд. галі́цца, бры́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дабры́цца, ‑брыюся, ‑брыешся, ‑брыецца; зак.
Закончыць брыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабры́цца, ‑брыюся, ‑брыешся, ‑брыецца; зак.
Брыцца некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брыццё, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. брыцца, брыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обрива́ться
1. галі́цца, бры́цца;
2. страд. аго́львацца, абрыва́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)