брыта́ніць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
брыта́ню |
брыта́нім |
| 2-я ас. |
брыта́ніш |
брыта́ніце |
| 3-я ас. |
брыта́ніць |
брыта́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
брыта́ніў |
брыта́нілі |
| ж. |
брыта́ніла |
| н. |
брыта́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
брыта́нь |
брыта́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
брыта́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Абро́ць ’аброць, вуздэчка (з мачала або вяроўкі)’, абротачка, абротка, абротаць. Рус. оброть, укр. оброть, ст.-рус. оброть, обръть, обрътити ’надзяваць наморднік’, польск. obretka ’аброць, кантар’. Да ob‑rъtь Міклашыч, 285; Развадоўскі, Wybór, 1, 301, гл. рот. Корнеў (ВФ ЛГУ, 2, 23–24) робіць спробу звязаць аброць з бел. брытаць ’надзець вуздэчку’, брытаніць ’біць вуздэчкай’, рус. пск. брутать ’закілзваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)