бры́дэль

(англ. bridle = аброць)

ланцуг для ўтрымання судна на рэйдзе, прымацаваны адным канцом да якара, а другім да плывучай бочкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)