бруцэлё́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бруцэлё́зны бруцэлё́зная бруцэлё́знае бруцэлё́зныя
Р. бруцэлё́знага бруцэлё́знай
бруцэлё́знае		 бруцэлё́знага бруцэлё́зных
Д. бруцэлё́знаму бруцэлё́знай бруцэлё́знаму бруцэлё́зным
В. бруцэлё́зны (неадуш.)
бруцэлё́знага (адуш.)		 бруцэлё́зную бруцэлё́знае бруцэлё́зныя (неадуш.)
бруцэлё́зных (адуш.)
Т. бруцэлё́зным бруцэлё́знай
бруцэлё́знаю		 бруцэлё́зным бруцэлё́знымі
М. бруцэлё́зным бруцэлё́знай бруцэлё́зным бруцэлё́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бруцэлёзны бруцеллёзный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бруцэлёзны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бруцэлёзу; паражоны бруцэлёзам. Бруцэлёзнае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бруцэлёз, -у, м. (спец.).

Інфекцыйная хвароба свойскай жывёлы, якая перадаецца чалавеку і паражае нервовую, сардэчна-сасудзістую сістэмы і косцесустаўны апарат.

|| прым. бруцэлёзны, -ая, -ае.

Бруцэлёзнае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бруцеллёзный бруцэлёзны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)