брусні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брусні́чны брусні́чная брусні́чнае брусні́чныя
Р. брусні́чнага брусні́чнай
брусні́чнае		 брусні́чнага брусні́чных
Д. брусні́чнаму брусні́чнай брусні́чнаму брусні́чным
В. брусні́чны (неадуш.)
брусні́чнага (адуш.)		 брусні́чную брусні́чнае брусні́чныя (неадуш.)
брусні́чных (адуш.)
Т. брусні́чным брусні́чнай
брусні́чнаю		 брусні́чным брусні́чнымі
М. брусні́чным брусні́чнай брусні́чным брусні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брусні́чны брусни́чный;

б. куст — брусни́чный куст;

~ная вада́ — брусни́чная вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брусні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бруспіц. Бруснічны куст. // Прыгатаваны з брусніц. Бруснічнае варэнне. Бруснічны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брусні́чны Préiselbeer-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

брусні́цы, -ні́ц, адз. брусні́ца, -ы, ж.

Кустовая расліна сямейства бруснічных з вечназялёнымі лісточкамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. брусні́чны, -ая, -ае.

Бруснічнае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парэ́чкава-брусні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парэ́чкава-брусні́чны парэ́чкава-брусні́чная парэ́чкава-брусні́чнае парэ́чкава-брусні́чныя
Р. парэ́чкава-брусні́чнага парэ́чкава-брусні́чнай
парэ́чкава-брусні́чнае		 парэ́чкава-брусні́чнага парэ́чкава-брусні́чных
Д. парэ́чкава-брусні́чнаму парэ́чкава-брусні́чнай парэ́чкава-брусні́чнаму парэ́чкава-брусні́чным
В. парэ́чкава-брусні́чны (неадуш.)
парэ́чкава-брусні́чнага (адуш.)		 парэ́чкава-брусні́чную парэ́чкава-брусні́чнае парэ́чкава-брусні́чныя (неадуш.)
парэ́чкава-брусні́чных (адуш.)
Т. парэ́чкава-брусні́чным парэ́чкава-брусні́чнай
парэ́чкава-брусні́чнаю		 парэ́чкава-брусні́чным парэ́чкава-брусні́чнымі
М. парэ́чкава-брусні́чным парэ́чкава-брусні́чнай парэ́чкава-брусні́чным парэ́чкава-брусні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брусни́чный брусні́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брусні́чнік, ‑у, м.

Зараснік дробнай кустовай расліны, на якой растуць брусніцы. Пад ялінамі быў сухі ўзгорак, на якім густа разрасліся верасы, папараці і бліскучы бруснічны. Лынькоў. Кропелькамі крыві стракацяць у бруснічніку кіслыя ягадкі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АСІ́НАВЫЯ ЛЯСЫ́,

асіннікі, драбналістыя лясы, аснову дрэвастою ў якіх складае асіна. Пашыраны ва ўмеранай зоне Паўн. паўшар’я, гал. чынам у Еўропе і Азіі. На Беларусі сустракаюцца часцей на ПнУ, радзей на ПдЗ; агульная пл. 151,7 тыс. га (1,96% лесапакрытай плошчы, 1994). Тут яны з’яўляюцца вытворнымі лясамі, якія растуць на месцы высечак дубовых, радзей ялова-хваёвых і хваёвых лясоў. Займаюць пераважна багатыя супясчаныя і сугліністыя глебы нармальнага ўвільгатнення. Вылучаюць асіннікі: бруснічны, імшысты, арляковы, кіслічны, сніткавы, крапіўны, папарацевы, прыручайна-травяны, чарнічны, даўгамошны. Асінавыя лясы спрыяюць павышэнню ўрадлівасці глебы. Пасля высечак асінавыя лясы выкарыстоўваюць для аднаўлення хваёвых, яловых і дубовых лясоў. Асіннікі — кармавыя ўгоддзі для лася, аленя, зубра.

т. 2, с. 30

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)