брульё́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брульё́н брульё́ны
Р. брульё́на брульё́наў
Д. брульё́ну брульё́нам
В. брульё́н брульё́ны
Т. брульё́нам брульё́намі
М. брульё́не брульё́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брульён

(фр. brouillon = літар. чарнавік)

першы накід чарцяжа або малюнка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)