бру́дар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бру́дар |
бру́дары |
| Р. |
бру́дара |
бру́дараў |
| Д. |
бру́дару |
бру́дарам |
| В. |
бру́дар |
бру́дары |
| Т. |
бру́дарам |
бру́дарамі |
| М. |
бру́дары |
бру́дарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бру́дар м., с.-х. (аппарат) бру́дер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бру́дер с.-х. бру́дар, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
niechluj
м. неахайны чалавек; няхлюй, шмаравоз, брудар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)