бронити

Том: 2, старонка: 221.

img/02/02-221_1079_Бронити.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Бро́ніць ’бараніць, забараняць і г. д.’ (Нас.). Паланізм. Параўн. ст.-бел. бронити ’бараніць, абараняць’ < польск. bronić (Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)