бре́дить несов.
1. тры́зніць, блю́зніць;
2. перен. (говорить глупости) блю́зніць, вярзці́;
3. перен. (неотвязно мечтать) тры́зніць (аб кім, чым), ма́рыць (аб кім, чым);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затры́зніць сов. забре́дить, нача́ть бре́дить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тры́зніць несов.
1. в разн. знач. бре́дить;
хво́ры ~ніў — больно́й бре́дил;
т. сла́вай — бре́дить сла́вой;
2. (мечтать) гре́зить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блю́зніць несов.
1. богоху́льствовать, святота́тствовать, кощу́нствовать;
2. бре́дить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вярзці́ несов., разг. плести́, нести́, городи́ть, бре́дить;
◊ в. лухту́ — нести́ вздор, поро́ть чушь (дичь);
в. глу́пства — городи́ть чепуху́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Брэ́дзіць ’хлусіць, узводзіць паклёп’ (Нас.), брэдня́ ’хлусня, брахня, лухта’ (Нас.), брэ́дзіць ’трызніць’, брэд трызненне’ (Сцяшк. МГ). Рус. бре́дить, бред, укр. бредня́ ’лухта, хлусня’. Этымалогія гэтай групы слоў не вельмі ясная. Параўноўваюць з дзеясловам *bresti *bredǫ ’ісці’, а таксама з с.-н.-ням. praten ’балбатаць’, ст.-англ. breodian ’крычаць, клікаць’. Гл. Фасмер, 1, 210. Ст.-бел. брэ́дня ’глупства’. Булыка (Запазыч.) лічыць паланізмам (польск. brednia). Няпэўна. Параўн. Слаўскі, 1, 41–42.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)