брато́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брато́ўка |
брато́ўкі |
| Р. |
брато́ўкі |
брато́вак |
| Д. |
брато́ўцы |
брато́ўкам |
| В. |
брато́ўку |
брато́ўкі |
| Т. |
брато́ўкай
брато́ўкаю |
брато́ўкамі |
| М. |
брато́ўцы |
брато́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брато́ўка и бра́таўка ж., бот. марья́нник м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агняцве́т, -у, М -ве́це, м.
1. Аднагадовая травяністая расліна з жоўтымі кветкамі; братаўка (братоўка).
2. Агульная назва каштоўных камянёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)