бра́тавая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
бра́тавая |
бра́тавыя |
| Р. |
бра́тавай |
бра́тавых |
| Д. |
бра́тавай |
бра́тавым |
| В. |
бра́тавую |
бра́тавых |
| Т. |
бра́тавай бра́таваю |
бра́тавымі |
| М. |
бра́тавай |
бра́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
бра́тавая, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.
Жонка брата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бра́тавая сущ. (жена брата) неве́стка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бра́тавая, ‑ай, ж.
Жонка брата. Пасля ж прыйшлося рознае пачуць ад брата, а ад братавай, — што і казаць... Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бра́тавая ж Schwägerin f -, -nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
браці́ха ж., разг., см. бра́тавая
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бра́ціха, ‑і, ДМ ‑цісе, ж.
Разм. Тое, што і братавая.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
неве́стка
1. (жена сына) няве́стка, -кі ж.;
2. (жена брата) бра́тавая, -вай ж.; (жена мужниного брата) ятро́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)