браско́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
браско́тка |
браско́ткі |
| Р. |
браско́ткі |
браско́так |
| Д. |
браско́тцы |
браско́ткам |
| В. |
браско́тку |
браско́ткі |
| Т. |
браско́ткай
браско́ткаю |
браско́ткамі |
| М. |
браско́тцы |
браско́тках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
браско́тка, ‑і, ж.
Тое, што і бразготка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бразготка, браскотка, брашчотка, трашчотка
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)