Бра́нчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бра́нчыцы
Р. Бра́нчыц
Бра́нчыцаў
Д. Бра́нчыцам
В. Бра́нчыцы
Т. Бра́нчыцамі
М. Бра́нчыцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бранчыцы (в.) 2/393; 9/331

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)