бра́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бра́мніца |
бра́мніцы |
| Р. |
бра́мніцы |
бра́мніц |
| Д. |
бра́мніцы |
бра́мніцам |
| В. |
бра́мніцу |
бра́мніц |
| Т. |
бра́мніцай
бра́мніцаю |
бра́мніцамі |
| М. |
бра́мніцы |
бра́мніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бра́мніца, ‑ы, ж.
Жан. да брамнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
привра́тница ж. бра́мніца, -цы ж.; вартаўні́ца пры варо́тах.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
gatekeeper
[ˈgeɪt,ki:pər]
n.
бра́мнік -а m., бра́мніца f.; вартаўні́к -а́ m., вартаўні́ца f. пры бра́ме
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)