брака́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. брака́т
Р. брака́ту
Д. брака́ту
В. брака́т
Т. брака́там
М. брака́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брака́т

(ням. Brokat = парча, ад іт. brocatto, ад лац. brocchus = выпуклы)

шаўковая тканіна, затканая або вышытая золатам ці серабром.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)