бразгу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бразгу́чы бразгу́чая бразгу́чае бразгу́чыя
Р. бразгу́чага бразгу́чай
бразгу́чае		 бразгу́чага бразгу́чых
Д. бразгу́чаму бразгу́чай бразгу́чаму бразгу́чым
В. бразгу́чы (неадуш.)
бразгу́чага (адуш.)		 бразгу́чую бразгу́чае бразгу́чыя (неадуш.)
бразгу́чых (адуш.)
Т. бразгу́чым бразгу́чай
бразгу́чаю		 бразгу́чым бразгу́чымі
М. бразгу́чым бразгу́чай бразгу́чым бразгу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бразгу́чы разг. дребрезжа́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бразгу́чы, ‑ая, ‑ае.

Які можа бразгатаць. Браў бубен я бразгучы, плоскі. Каб адагнаць і боль і страх, Я так лупіў, што адгалоскі Звіняць дагэтуль у вушах. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)