бра́згат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бра́згат
Р. бра́згату
Д. бра́згату
В. бра́згат
Т. бра́згатам
М. бра́згаце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бра́згат, -у, М -гаце, м.

Гук, які ўтвараецца пры ўдары металічных прадметаў адзін аб адзін або аб што-н. цвёрдае.

Нарабіць бразгату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́згат, -ту м. звя́канье ср., лязг, хло́панье ср., бренча́нье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́згат, ‑у, М ‑гаце, м.

Гук, які ўтвараецца металічнымі прадметамі пры ўдары адзін аб другі або аб што‑н. цвёрдае. Гаспадыня тым часам клала ў ляжанку сухія, тонкія паленцы, а бразгат скаварады сведчыў аб тым, што будзе пачастунак. Колас. [Антон] быў такі насцярожаны, што ўздрыгануўся, як ад раптоўнага грому, ад ціхага бразгату сенечнай клямкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́згат м Klírren n -s, Geklírr(e) n -(e)s; Rásseln n -s, Gerássel n -s (металічных рэчаў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лязг ляск, род. ля́ску м.; (звяканье) бра́згат, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабразгата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; зак.

1. Утварыць бразгат.

2. Бразгатаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Утварыць бразгат.

2. Бразгаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jar​2 [dʒɑ:] n.

1. брынчэ́нне; бра́згат

2. узрушэ́нне; непрые́мнае ўра́жанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zing [zɪŋ] n.

1. бра́згат, рэ́зкі звон або́ гуд

2. infml інтарэ́с, ціка́васць; узбу́джанасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)