бо́шы, ‑аў; адз. бош, ‑а, м.

Пагардлівая мянушка немцаў у Францыі, якая з’явілася ў час сусветнай вайны 1914–1918 гг.

[Фр. boche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́ш бо́шы
Р. бо́ша бо́шаў
Д. бо́шу бо́шам
В. бо́ша бо́шаў
Т. бо́шам бо́шамі
М. бо́шу бо́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)