бо́цманскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бо́цманскі |
бо́цманская |
бо́цманскае |
бо́цманскія |
| Р. |
бо́цманскага |
бо́цманскай
бо́цманскае |
бо́цманскага |
бо́цманскіх |
| Д. |
бо́цманскаму |
бо́цманскай |
бо́цманскаму |
бо́цманскім |
| В. |
бо́цманскі (неадуш.)
бо́цманскага (адуш.) |
бо́цманскую |
бо́цманскае |
бо́цманскія (неадуш.)
бо́цманскіх (адуш.) |
| Т. |
бо́цманскім |
бо́цманскай
бо́цманскаю |
бо́цманскім |
бо́цманскімі |
| М. |
бо́цманскім |
бо́цманскай |
бо́цманскім |
бо́цманскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бо́цманскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да боцмана. Боцманскі свісток.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́цман, -а, мн. -ы, -аў, м.
Званне малодшага каманднага складу на караблі, а таксама асоба, якая мае такое званне.
|| прым. бо́цманскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)