бо́нус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́нус бо́нусы
Р. бо́нусу бо́нусаў
Д. бо́нусу бо́нусам
В. бо́нус бо́нусы
Т. бо́нусам бо́нусамі
М. бо́нусе бо́нусах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́нус м фін Bónus m -ses, -se або Bóni; Gewínnanteil m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бо́нус

(лац. bonus = добры)

камерц. 1) дадатковая ўзнагарода, прэмія;

2) дадатковая скідка, якую робіць прадавец пакупніку ў адпаведнасці з умовамі здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бо́нус

(лац. bonus = добры)

1) дадатковая ўзнагарода, прэмія;

2) дадатковая скідка, якую робіць прадавец пакупніку ў адпаведнасці з умовамі здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бо́нус-трэк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́нус-трэк бо́нус-трэ́кі
Р. бо́нус-трэ́ка бо́нус-трэ́каў
Д. бо́нус-трэ́ку бо́нус-трэ́кам
В. бо́нус-трэк бо́нус-трэ́кі
Т. бо́нус-трэ́кам бо́нус-трэ́камі
М. бо́нус-трэ́ку бо́нус-трэ́ках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

bonus [ˈbəʊnəs] n.

1. прэ́мія; бо́нус

2. дада́так; прые́мнае дапаўне́нне (да чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)