бо́нза

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бо́нза бо́нзы
Р. бо́нзы бо́нзаў
Д. бо́нзу бо́нзам
В. бо́нзу бо́нзаў
Т. бо́нзам бо́нзамі
М. бо́нзе бо́нзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́нза рел. бо́нза, -зы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́нза м.

1. рел. бо́нза;

2. разг., презр. бо́нза

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́нза, ‑ы, м.

1. Будыйскі свяшчэннік і манах у Японіі і Кітаі. І з мармуру, і з бронзы, Каб славіцца ў вяках, Стаялі хмура бонзы З нагайкамі ў руках. Гаўрусёў.

2. Пагард. Пра надзьмутага ганарыстага чыноўніка.

[Яп. bond-zu — добры настаўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́нза м

1. (будыйскі жрэц) Bónze m -n, -n;

2. пагард (бюракрат) Bónze m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бо́нза

(яп. bond-zu = добры настаўнік)

1) будыйскі святар і манах у краінах Азіі;

2) перан. надзьмуты, ганарысты чыноўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бо́нза

(яп. bond-zu = літар. добры настаўнік)

1) будыйскі святар, манах у краінах Азіі;

2) перан. надзьмуты, ганарысты чыноўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Bónze

m -n, -n

1) бо́нза, буды́йскі жрэц

2) пагардл. бюракра́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)