бомж, бамжа́, мн. бамжы́, -о́ў, м.

Чалавек без пэўнага месцажыхарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́мж

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́мж бамжы́
Р. бамжа́ бамжо́ў
Д. бамжу́ бамжа́м
В. бамжа́ бамжо́ў
Т. бамжо́м бамжа́мі
М. бамжы́ бамжа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бомж м., разг. бомж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bum​2 [bʌm] n.

1. бомж; беспрацо́ўны

2. ло́дыр

♦

go on the bum дармае́днічаць, бадзя́цца без мэ́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hobo

[ˈhoʊboʊ]

1.

n., pl. -bos or -boes

1) бадзя́га -і, бомж бамжа́ m. & f.

2) вандро́ўны рабо́тнік

2.

v.i.

1) бадзя́цца

2) перабіра́цца зь ме́сца на ме́сца ў по́шуках пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)