бо́льніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бо́льніца |
бо́льніцы |
| Р. |
бо́льніцы |
бо́льніц |
| Д. |
бо́льніцы |
бо́льніцам |
| В. |
бо́льніцу |
бо́льніцы |
| Т. |
бо́льніцай
бо́льніцаю |
бо́льніцамі |
| М. |
бо́льніцы |
бо́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
infirmary
[ɪnˈfɜ:rməri]
n, pl. -ries
1) амбулято́рыя f.
2) бо́льніца f., шпіта́ль -ю m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бальніца, больніца / спецыяльная: лячэбніца / дзе вядзецца навуковая і навучальная работа: клініка / вайсковая: шпіталь, лазарэт
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)