бо́лачка
‘хмарка,воблачка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бо́лачка |
бо́лачкі |
| Р. |
бо́лачкі |
бо́лачак |
| Д. |
бо́лачцы |
бо́лачкам |
| В. |
бо́лачку |
бо́лачкі |
| Т. |
бо́лачкай
бо́лачкаю |
бо́лачкамі |
| М. |
бо́лачцы |
бо́лачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
БО́ЛАЧКА,
возера ў Беларусі, у Мядзельскім р-не Мінскай вобл., у бас. р. Страча, за 30 км на ПнЗ ад г.п. Мядзел. Пл. 0,28 км², даўж. 1,75 км, найб. Глыб. 28,2 м. Схілы катлавіны выш. да 20—25 м, пад лесам, берагі месцамі забалочаныя. Выцякае ручай у р. Страча.
т. 3, с. 208
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)