бляха́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бляха́рня |
бляха́рні |
| Р. |
бляха́рні |
бляха́рань бляха́рняў |
| Д. |
бляха́рні |
бляха́рням |
| В. |
бляха́рню |
бляха́рні |
| Т. |
бляха́рняй бляха́рняю |
бляха́рнямі |
| М. |
бляха́рні |
бляха́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бляха́рня ж. жестяна́я мастерска́я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бляха́рня, ‑і, ж.
Бляхарная майстэрня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бляха́рня Месца, дзе беляць воўну, лён (Грыг. 1850).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)