блу́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

Жаночая кофтачка з лёгкай тканіны.

Батыставая б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блу́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блу́зка блу́зкі
Р. блу́зкі блу́зак
Д. блу́зцы блу́зкам
В. блу́зку блу́зкі
Т. блу́зкай
блу́зкаю		 блу́зкамі
М. блу́зцы блу́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

блу́зка блу́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блу́зка ж. блу́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блу́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Жаночая кофтачка з лёгкай тканіны. Да белай блузкі ўдала пасавала чорная плісіраваная спадніца. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блу́зка ж Blúse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блу́зка

(польск. bluzka, ад фр. blouse)

жаночая кофтачка з лёгкай тканіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Блу́зка. Гл. блю́зка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піке́¹, нескл., н.

Тканіна палатнянага перапляцення з рубчыкам уздоўж асновы.

Блузка з п.

|| прым. піке́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маркізе́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з маркізету. Маркізетавая блузка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)