блу́дный​II / блу́дный сын блу́дны сын.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блу́дный​I распу́сны; см. блуди́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блудный

Том: 2, старонка: 69.

img/02/02-069_0350_Блудный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

блу́дны: б. сын блу́дный сын

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сын м., в разн. знач. сын;

мало́дшы с. — мла́дший сын;

с. працо́ўнага наро́да — сын трудово́го наро́да;

◊ блу́дны с. — блу́дный сын;

су́кін с. — су́кин сын;

яко́е дрэ́ва, такі́ і клін, які́ ба́цька, такі́ і с. — посл. я́блоко от я́блони недалеко́ па́дает

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)