бло́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бло́кавы бло́кавая бло́кавае бло́кавыя
Р. бло́кавага бло́кавай
бло́кавае
бло́кавага бло́кавых
Д. бло́каваму бло́кавай бло́каваму бло́кавым
В. бло́кавы (неадуш.)
бло́кавага (адуш.)
бло́кавую бло́кавае бло́кавыя (неадуш.)
бло́кавых (адуш.)
Т. бло́кавым бло́кавай
бло́каваю
бло́кавым бло́кавымі
М. бло́кавым бло́кавай бло́кавым бло́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бло́кавы, см. бло́чны II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бло́кавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і блочны ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бло́чный техн. бло́чны, бло́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blokowy

blokow|y

блокавы; блочны;

komitet ~y — дамавы камітэт;

zabudowa ~a — комплексная забудова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)