бле́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бле́днасць
Р. бле́днасці
Д. бле́днасці
В. бле́днасць
Т. бле́днасцю
М. бле́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бле́днасць ж. бле́дность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бле́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бледнага. Нездаровая бледнасць залівала ўвесь твар. Хведаровіч. [Слабасць канфлікту] звычайна цягне за сабой.. схематызм і бледнасць у паказе дзеючых асоб. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бле́днасць ж.

1. Blässe f -;

2. (пра стыль мовы і да т. п.) Fárblosigkeit f -, Tróckenheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бле́дны, -ая, -ае.

1. Без натуральнага румянцу, бяскроўны.

Б. твар.

2. Афарбаваны ў няяркі колер.

Бледныя фарбы.

3. перан. Невыразны, бедны.

Бледная мова.

|| наз. бле́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бле́дность бле́днасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Blässe

f - бле́днасць, бля́класць, бяско́лернасць

fáhle ~ — мярцвя́цкая бле́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bladość

ж. бледнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бледнота́ разг. бледната́, -ты́ ж.; бле́днасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зямлі́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зямлістага. Зямлістасць пяску. □ Была адна рыска, агульная для ўсіх настаўнікаў: гэта асаблівая бледнасць і зямлістасць колеру твараў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)