Verbum

анлайнавы слоўнік

БЛЕ́ДНАЕ ВО́ЗЕРА,

Бляда, у Беларусі, у Мядзельскім р-не Мінскай вобл., у бас. р. Нарач, за 6 км на ПдЗ ад г.п. Мядзел, у межах гідралагічнага заказніка Чарэмшыца. Уваходзіць у Нарачанскую групу азёраў. Пл. 1,95 км², даўж. 2,02 км, найб. шыр. 1,44 км, найб. глыб. 8,1 м, даўж. берагавой лініі 6,02 км. Пл. вадазбору 4,72 км².

Схілы катлавіны выш. да 2 м, паўд.-зах. — да 5 м, пясчаныя, пад лесам. Берагі пясчаныя, у паўд.-зах. заліве сплавінныя. Мелкаводдзе шырокае, пясчанае. Дно глыбей за 3 м сапрапелістае. Зарастае да глыб. 2 м, шыр. паласы надводнай расліннасці да 180 м. Адзначана гнездаванне лебедзя-шыпуна (занесены ў Чырв. кнігу Беларусі).

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бле́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бле́дны	бле́дная	бле́днае	бле́дныя
Р.	бле́днага	бле́днай бле́днае	бле́днага	бле́дных
Д.	бле́днаму	бле́днай	бле́днаму	бле́дным
В.	бле́дны (неадуш.) бле́днага (адуш.)	бле́дную	бле́днае	бле́дныя (неадуш.) бле́дных (адуш.)
Т.	бле́дным	бле́днай бле́днаю	бле́дным	бле́днымі
М.	бле́дным	бле́днай	бле́дным	бле́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хвараві́та-бле́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хвараві́та-бле́дны	хвараві́та-бле́дная	хвараві́та-бле́днае	хвараві́та-бле́дныя
Р.	хвараві́та-бле́днага	хвараві́та-бле́днай хвараві́та-бле́днае	хвараві́та-бле́днага	хвараві́та-бле́дных
Д.	хвараві́та-бле́днаму	хвараві́та-бле́днай	хвараві́та-бле́днаму	хвараві́та-бле́дным
В.	хвараві́та-бле́дны (неадуш.) хвараві́та-бле́днага (адуш.)	хвараві́та-бле́дную	хвараві́та-бле́днае	хвараві́та-бле́дныя (неадуш.) хвараві́та-бле́дных (адуш.)
Т.	хвараві́та-бле́дным	хвараві́та-бле́днай хвараві́та-бле́днаю	хвараві́та-бле́дным	хвараві́та-бле́днымі
М.	хвараві́та-бле́дным	хвараві́та-бле́днай	хвараві́та-бле́дным	хвараві́та-бле́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мярцвя́на-бле́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мярцвя́на-бле́дны	мярцвя́на-бле́дная	мярцвя́на-бле́днае	мярцвя́на-бле́дныя
Р.	мярцвя́на-бле́днага	мярцвя́на-бле́днай мярцвя́на-бле́днае	мярцвя́на-бле́днага	мярцвя́на-бле́дных
Д.	мярцвя́на-бле́днаму	мярцвя́на-бле́днай	мярцвя́на-бле́днаму	мярцвя́на-бле́дным
В.	мярцвя́на-бле́дны (неадуш.) мярцвя́на-бле́днага (адуш.)	мярцвя́на-бле́дную	мярцвя́на-бле́днае	мярцвя́на-бле́дныя (неадуш.) мярцвя́на-бле́дных (адуш.)
Т.	мярцвя́на-бле́дным	мярцвя́на-бле́днай мярцвя́на-бле́днаю	мярцвя́на-бле́дным	мярцвя́на-бле́днымі
М.	мярцвя́на-бле́дным	мярцвя́на-бле́днай	мярцвя́на-бле́дным	мярцвя́на-бле́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

змярцве́ла-бле́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	змярцве́ла-бле́дны	змярцве́ла-бле́дная	змярцве́ла-бле́днае	змярцве́ла-бле́дныя
Р.	змярцве́ла-бле́днага	змярцве́ла-бле́днай змярцве́ла-бле́днае	змярцве́ла-бле́днага	змярцве́ла-бле́дных
Д.	змярцве́ла-бле́днаму	змярцве́ла-бле́днай	змярцве́ла-бле́днаму	змярцве́ла-бле́дным
В.	змярцве́ла-бле́дны (неадуш.) змярцве́ла-бле́днага (адуш.)	змярцве́ла-бле́дную	змярцве́ла-бле́днае	змярцве́ла-бле́дныя (неадуш.) змярцве́ла-бле́дных (адуш.)
Т.	змярцве́ла-бле́дным	змярцве́ла-бле́днай змярцве́ла-бле́днаю	змярцве́ла-бле́дным	змярцве́ла-бле́днымі
М.	змярцве́ла-бле́дным	змярцве́ла-бле́днай	змярцве́ла-бле́дным	змярцве́ла-бле́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́пельна-бле́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	по́пельна-бле́дны	по́пельна-бле́дная	по́пельна-бле́днае	по́пельна-бле́дныя
Р.	по́пельна-бле́днага	по́пельна-бле́днай по́пельна-бле́днае	по́пельна-бле́днага	по́пельна-бле́дных
Д.	по́пельна-бле́днаму	по́пельна-бле́днай	по́пельна-бле́днаму	по́пельна-бле́дным
В.	по́пельна-бле́дны (неадуш.) по́пельна-бле́днага (адуш.)	по́пельна-бле́дную	по́пельна-бле́днае	по́пельна-бле́дныя (неадуш.) по́пельна-бле́дных (адуш.)
Т.	по́пельна-бле́дным	по́пельна-бле́днай по́пельна-бле́днаю	по́пельна-бле́дным	по́пельна-бле́днымі
М.	по́пельна-бле́дным	по́пельна-бле́днай	по́пельна-бле́дным	по́пельна-бле́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смяро́тна-бле́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	смяро́тна-бле́дны	смяро́тна-бле́дная	смяро́тна-бле́днае	смяро́тна-бле́дныя
Р.	смяро́тна-бле́днага	смяро́тна-бле́днай смяро́тна-бле́днае	смяро́тна-бле́днага	смяро́тна-бле́дных
Д.	смяро́тна-бле́днаму	смяро́тна-бле́днай	смяро́тна-бле́днаму	смяро́тна-бле́дным
В.	смяро́тна-бле́дны (неадуш.) смяро́тна-бле́днага (адуш.)	смяро́тна-бле́дную	смяро́тна-бле́днае	смяро́тна-бле́дныя (неадуш.) смяро́тна-бле́дных (адуш.)
Т.	смяро́тна-бле́дным	смяро́тна-бле́днай смяро́тна-бле́днаю	смяро́тна-бле́дным	смяро́тна-бле́днымі
М.	смяро́тна-бле́дным	смяро́тна-бле́днай	смяро́тна-бле́дным	смяро́тна-бле́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

БЛЯ́ДА,

гл. Бледнае возера.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бле́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Без натуральнага румянцу; бяскроўны. Госць быў увесь бледны ад хвалявання. Бядуля. Твар.. [маці] незвычайна бледны, змораны. Якімовіч.

2. Афарбаваны ў светлы, няяркі колер. Стомленыя вочы падслепавата жмурыліся на бледную палоску блізкага світанку. Лынькоў. Кіламетры два мы плылі непраходным купчастым балотам, на якім раслі тоненькія бярозкі і бледныя асіны. Бядуля. // Слабы, няяркі. Бледнае святло фары няярка асвятляла дарогу. Краўчанка. // Які свеціць няяркім святлом. Па-асенняму бледнае сонца асвятляла вёску. Хадкевіч. Па спалавеламу небу рассыпаліся бледныя зоры. Алешка.

3. перан. Нецікавы, бедны, няяркі. Бледныя вобразы. Бледная мова. □ На бледным фоне местачковай штодзённасці праявы рыжскага рабочага жыцця выступалі багатымі яскравымі прасветамі. Гартны.

4. Як састаўная частка некаторых батанічных і інш. назваў. Бледная паганка. Бледная немач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сужыццё, ‑я, н.

1. Сумеснае жыццё, сумеснае існаванне. Мірнае сужыццё і брацкае супрацоўніцтва народаў. Чайны грыб — сужыццё дрожджападобнага грыба і воцатнакіслай бактэрыі.

2. Разм. Палавая сувязь. Ці не мінула ўжо колькі год з таго часу, як згасла ў ім [Карызне] цікавасць да яе [жонкі] як да жанчыны і іхняе сужыццё абярнулася ў простае — праўда, нуднаватае троху, бледнае таварышаванне? Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)