блатня́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блатня́цкі блатня́цкая блатня́цкае блатня́цкія
Р. блатня́цкага блатня́цкай
блатня́цкае		 блатня́цкага блатня́цкіх
Д. блатня́цкаму блатня́цкай блатня́цкаму блатня́цкім
В. блатня́цкі (неадуш.)
блатня́цкага (адуш.)		 блатня́цкую блатня́цкае блатня́цкія (неадуш.)
блатня́цкіх (адуш.)
Т. блатня́цкім блатня́цкай
блатня́цкаю		 блатня́цкім блатня́цкімі
М. блатня́цкім блатня́цкай блатня́цкім блатня́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блатня́цкі прост., презр. блатня́цкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блатня́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да блатнякоў. Блатняцкі жаргон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шакі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Бянтэжыць, ставіць у няёмкае становішча каго‑н. сваімі паводзінамі (парушаючы правілы прыстойнасці). Лазарэвіча спярша шакіравалі і фамільярныя, адносіны да яго гэтай прыгожай жанчыны і яе ледзь не блатняцкі жаргон. Паслядовіч.

[Ад фр. choquer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фамілья́рны, ‑ая, ‑ае.

Развязны; бесцырымонны. Трэба думаць, фамільярнае «ты» было адной з рыс напускной грубасці маладога яшчэ работніка. Шынклер. Лазарэвіча спярша шакіравалі і фамільярныя адносіны да яго гэтай прыгожай жанчыны і яе ледзь не блатняцкі тон. Паслядовіч. // Такі, якому ўласціва развязнае, бесцырымоннае абыходжанне з кім‑н. З вышэйстаячымі.. [Чычыкаў] гаворыць ліслівай, угодлівай мовай, з ніжэйшымі ён фамільярны. «Полымя».

[Лац. familiaris — сямейны, блізкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)