бласто́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бласто́ма бласто́мы
Р. бласто́мы бласто́м
Д. бласто́ме бласто́мам
В. бласто́му бласто́мы
Т. бласто́май
бласто́маю		 бласто́мамі
М. бласто́ме бласто́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БЛАСТО́МА,

тое, што пухліна.

т. 3, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бласто́ма

(ад бласта- + -омя)

тое, што і неаплазія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластомагене́з

(ад бластома + -генез)

тое, што і анкагенез.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ліпабласто́ма

(ад гр. lipos = тлушч + бластома)

тое, што і ліпома.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)