бла́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бла́начны бла́начная бла́начнае бла́начныя
Р. бла́начнага бла́начнай
бла́начнае		 бла́начнага бла́начных
Д. бла́начнаму бла́начнай бла́начнаму бла́начным
В. бла́начны (неадуш.)
бла́начнага (адуш.)		 бла́начную бла́начнае бла́начныя (неадуш.)
бла́начных (адуш.)
Т. бла́начным бла́начнай
бла́начнаю		 бла́начным бла́начнымі
М. бла́начным бла́начнай бла́начным бла́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бла́начны бла́ночный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бла́нковый бла́нкавы, бла́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бла́ночный бла́нкавы; бла́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)