Verbum

анлайнавы слоўнік

блазнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блазнава́нне ср., разг. пая́сничанье, шутовство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блазнава́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. блазнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́рыкі, -аў (разм.).

Дурэнне, свавольства, блазнаванне.

Хопіць гэтых дурыкаў тут!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балага́нства, ‑а, н.

Разм. Блазнаванне, крыўлянне, апашленне чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́сничанье блазнава́нне, -ння ср.; (кривляние) крыўля́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

błaznowanie

н. блазнаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шутовство́ блазнава́нне, -ння ср., штука́рства, -ва ср., камедыя́нцтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Narretéi

f -, -en глу́пства, дурні́цы, блазнава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

klaunada

ж.

1. клаунада;

2. перан. блазнерства; блазнаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)