бла́зен

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бла́зен бла́зны
Р. бла́зна бла́знаў
Д. бла́зну бла́знам
В. бла́зна бла́знаў
Т. бла́знам бла́знамі
М. бла́зне бла́знах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бла́зен, -зна м., разг., см. бла́зан

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бла́зан і бла́зен, ‑зна, м.

Разм.

1. Пра непаўналетняга чалавека, хлапчука; блазнюк. [Старшыня:] — І хто гэта дазволіў, каб нейкі блазан, учарашняе дзіця, маё заслуж[а]нае імя няславіў і аўтарытэт падрываў? Быкаў.

2. Малады чалавек несур’ёзных паводзін. — Эт, блазан, ды і толькі! — абсек Дразда злосны Косця і пайшоў па вуліцы. Карпюк. // Той, хто сваімі паводзінамі любіць пацяшаць другіх. [Маша Славіку:] — Блазен! Калі-небудзь ты моцна пагарыш за свае дурныя жартачкі. Шамякін.

3. Уст. Асоба пры двары манарха ці феадала, якая павінна была весяліць гаспадара і гасцей. Покуль размову вялі яны з панам, блазан у бубен парнуў нечакана. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бла́зан м., бла́зен м.

1. Narr m -en, -en, Spáßmacher m -s, -;

2. Béngel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пая́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Клоўн, блазен (уст.).

2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоўн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jester [ˈdʒestə] n. бла́зан, бла́зен

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пая́ц, ‑а, м.

1. Блазен, клоун.

2. перан. Чалавек, які крыўляецца, вядзе сябе, як клоун. Дарэмна крыўляецца, размахваў рукамі п’яны паяц, яго ніхто не заўважае. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бамало́х

(гр. bomolochos)

блазен, прастадушны хітрун у старажытнагрэчаскай камедыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дза́ні

(іт. zanni = блазен)

вобраз слугі ў італьянскім тэатры камедыі масак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

блазно́та ж.

1. разм. kléine Kínder pl;

2. гл. блазан, блазен

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)