блага́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. блага́нне
Р. блага́ння
Д. блага́нню
В. блага́нне
Т. блага́ннем
М. блага́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блага́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. благаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)