Бла́гавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бла́гавічы
Р. Бла́гавіч
Бла́гавічаў
Д. Бла́гавічам
В. Бла́гавічы
Т. Бла́гавічамі
М. Бла́гавічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Благавічы (в.) 2/353; 11/171 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БЛА́ГАВІЧЫ,

вёска ў Беларусі, у Чавускім р-не Магілёўскай вобл. Цэнтр сельсавета і калгаса. За 9 км на З ад Чавусаў, 36 км ад Магілёва, 13 км ад чыг. ст. Чавусы. 430 ж., 165 двароў (1995). Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, аддз. Сувязі.

т. 3, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)