бирюза́ мин. біруза́, -зы́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біруза́ ж., мин. бирюза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Біруза́. Рус. бирюза́, укр. бірюза́. Лічыцца запазычаннем з тур. мовы (тур. piruzä, fīrūza < перс. pīrōze; Локач, 49; Дзмітрыеў, Тюрк. эл., 38; Фасмер, 1, 167–168).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біруза́

(рус. бирюза, ад цюрк. piruzä < перс. pirōzä)

каштоўны камень блакітнага або зеленаватага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)