би́ржа бі́ржа, -жы ж.;

би́ржа труда́ бі́ржа пра́цы;

лесна́я би́ржа лясна́я бі́ржа;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́ржа ж. би́ржа;

○ б. пра́цы — би́ржа труда́;

◊ чо́рная б. — чёрная би́ржа;

гуля́ць на ~жы — игра́ть на би́рже

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́ндовый фо́ндавы;

фо́ндовая би́ржа фо́ндавая бі́ржа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́ндавы фо́ндовый;

~вая бі́ржа — фо́ндовая би́ржа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рум (род. ру́му) м., разг. лесна́я би́ржа ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Біржа́к ’той, хто займаецца лёгкім возніцтвам’ (Шат.). Параўн. рус. биржа́к ’тс’, биржо́вщик, би́ржешник. Ад би́ржа 1 (гл. Даль). Адсюль пераносна біржа́к ’высокі, сухарлявы чалавек’ (Бяльк.), ад якога ўтворана бі́ржа ’худая, высокая’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бі́ржа 1 ’біржа’. Рус. би́ржа (раней і бирж), укр. бі́ржа. Крыніцай гэтых слоў з’яўляецца гал. beurs або ням. Börse ’тс’ < франц. bourse ’кашалёк; біржа’ (а гэта ад фаміліі купцоў van der Burse). Гл. Фасмер, 1, 166; Шанскі, 1, Б, 122.

Бі́ржа 2 ’высокая жанчына’. Гл. біржа́к.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бі́ржа

(рус. биржа, ад ням. Börse)

установа, дзе заключаюцца фінансавыя і гандлёвыя здзелкі;

фондавая б. — рынак каштоўных папер;

валютная б. — установа, дзе ажыццяўляецца купля-продаж валюты;

б. працы — пасрэдніцкая ўстанова па найму рабочых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лясны́ лесно́й;

~ны́я насаджэ́нні — лесны́е насажде́ния;

~на́я сце́жка — лесна́я тропа́;

л. край — лесно́й край;

л. інстыту́т — лесно́й институ́т;

л. э́кспарт — лесно́й э́кспорт;

~на́я бі́ржа — лесна́я би́ржа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́ца ж.

1. труд м., рабо́та;

фізі́чная і разумо́вая п. — физи́ческий и у́мственный труд; физи́ческая и у́мственная рабо́та;

тво́рчая п. — тво́рческий труд; тво́рческая рабо́та;

вольнанаёмная п. — вольнонаёмный труд;

2. (целесообразная и общественно полезная деятельность) труд м.;

грама́дска неабхо́дная п. — обще́ственно необходи́мый труд;

падзе́л ~цы — разделе́ние труда́;

лю́дзі ~цы — лю́ди труда́;

гімн ~цы — гимн труду́;

умо́вы ~цы — усло́вия труда́;

3. (служба) рабо́та;

ме́сца ~цы — ме́сто рабо́ты;

зво́льніць з ~цы — уво́лить с рабо́ты;

4. (научное произведение) рабо́та, труд м.;

у яго́ шмат друкава́ных ~ц — у него́ мно́го печа́тных рабо́т (трудо́в);

надрукава́ць ~цу — напеча́тать рабо́ту (труд);

5. только мн. (научный журнал, сборник) труды́;

~цы інстыту́та — труды́ институ́та;

○ інспе́кцыя ~цы — инспе́кция труда́;

бі́ржа ~цы — би́ржа труда́;

◊ сізі́фава п. — сизи́фов труд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)