бзы́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бзы́кну бзы́кнем
2-я ас. бзы́кнеш бзы́кнеце
3-я ас. бзы́кне бзы́кнуць
Прошлы час
м. бзы́кнуў бзы́кнулі
ж. бзы́кнула
н. бзы́кнула
Загадны лад
2-я ас. бзы́кні бзы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бзы́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бзы́кнуць сов. и однокр. зажужжа́ть, зазуде́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бзы́кнуць, ‑не; зак.

Разм. Аднакр. да бзыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бзы́каць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Утвараць крыламі спецыфічны гук (пра некаторых насякомых).

|| аднакр. бзы́кнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не.

|| наз. бзы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bzyknąć

зак. прагусці; загусці; бзыкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)