бечка

Том: 1, старонка: 292.

img/01/01-292_1571_Бечка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Бе́чка ’павека’ (Бяльк.). Слова, роднаснае абеча́йка (гл.), біча́йка (гл.). Зыходнае *ob‑věko (і яго вытворныя). Агляд форм і значэнняў гл. яшчэ Краўчук, УМШ, 1960, № 6, 61–62. Параўн. значэнне слав. *věko ’накрыўка, абечак; павека’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)